Hoe milieuvriendelijk is keramieken?

Het milieu vind ik belangrijk en als ik wat kan recyclen, dan doe ik dat met veel liefde. Het keramieken is in mijn ogen een duurzame hobby.

Als ik zelf aan het handvormen ben en ik heb wat klei over, dan laat ik dat drogen. Ook als workshoppers creaties hebben gemaakt waar wat klei bij over blijft, mogen ze dat in een toegewezen bakje leggen en dat laat ik ook drogen. Alle gedroogde klei gaat vervolgens in een emmer met water en daardoor verkruimeld de gedroogde klei tot slib. Als de emmer vol is met slib, haal ik het water eruit met een spons en dit water geef ik aan mijn planten.
Het slib laat ik op een speciale plaat even drogen en dan kneed ik het daarna zo, dat het dan weer bruikbare klei is.

Als ik ga glazuren ben, haal ik water uit een bepaalde emmer en na het glazuren spoel ik mijn kwasten en ander gebruikt gereedschap daarin af. Het glaspoeder zinkt naar de bodem en na verloop van tijd ontstaat er een laag in de emmer en als deze dik genoeg is om in een potje te doen, doe ik het water in een andere emmer. Vervolgens haal ik de laag glazuur van de bodem af en maak van dit glazuur een staaltje. Altijd spannend wat hier uit komt! Het water doe ik van de ene emmer weer terug in de glazuuremmer. Zo kan ik het water weer opnieuw gebruiken.

Op mijn studio liggen zonnepanelen, deze heb ik een tijdje geleden laten installeren. Mijn oven gebruikt veel stroom, maar ik zet de oven alleen overdag aan, zodat de opgewekte energie van de zonnepanelen gelijk gebruikt wordt door mijn oven. 

Creaties van keramiek worden twee keer gebakken, een biscuitronde en een glazuurronde. Als iets kapot gaat in de biscuitronde en het is niet te repareren, dan kan ik de gebroken creatie in kleine stukken slaan en deze in de aarde begraven. Klei in de biscuitfase kan vrij snel worden opgenomen door de aarde en valt na verloop van tijd mooi uit elkaar. Creaties die in de glazuurronde kapot gaan en die niet meer gerepareerd kunnen worden met bijvoorbeeld kintsungi, kunnen ook in kleine stukjes worden geslagen en dan bijvoorbeeld in moziëk worden gebruikt. Ook kunnen deze creaties worden begraven, het duurt alleen veel langer voordat dit uitelkaar valt onder de aarde. 

De conclusie uit bovenstaand verhaal is naar mijn mening wel het bewijs dat keramieken een duurzame hobby is als er bewust met de materialen wordt omgegaan en als de materialen worden gerecycled.